கட்டுப்படா எதிர்காலம்

இணக்கமான

நம்பிக்கை என்பது

எனக்கும் எனக்குமானதான

போராட்டங்களில்

என்னுடையதை நானே தோற்கடித்து

வேதனைகளின் அளவீடுகளை

நினைத்து மகிழ்ச்சியுறும்

பொழுதுகளில்

எதிர்பார்த்து காத்திருக்கும்

அந்தரங்கமான

உணர்வுகள் பிதுக்கி

வெளித்தள்ளும் சுயம்

நாளை என்பதில்

தேடிக் கிடைக்க

வழி தெரியாது

பனிக்குடம் உடைந்து

கசியும் உயிர் நீரை

மூத்திரம் என 

வெறுமனே மல்லாந்துக்

கிடக்கும்

அம்மையைப் போல

கணங்களின் மாறுதல்களை

அப்படியே கடந்து செல்வதில்

நா ளை எப்படியும்

பைத்தியம் பிடிக்கும்

காலமாகி விடுமோ?